نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 استادیار، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه آزاد اسلامی، بجنورد، ایران،

2 دانشجوی دکتری مدیریت، گرایش منابع انسانی، دانشگاه آزاد اسلامی، بجنورد، ایران

چکیده

فعالیت‌های داوطلبانه و فرا نقش کارکنان که در ادبیات نوین مدیریت، رفتار شهروندی سازمانی نامیده می‌شوند؛ به‌ سبب تأثیر در ارتقای عملکرد و افزایش اثربخشی سازمانی، بیش از پیش در سازمان‌های امروزی مورد توجه قرارگرفته‌اند. پیرو این امر، پژوهش حاضر با هدف بررسی تأثیر رشد شغلی بر رفتار شهروندی سازمانی با توجه به نقش میانجی تعهد شغلی، صورت گرفت. این پژوهش به لحاظ هدف، کاربردی و از نظر روش گردآوری داده‌ها، توصیفی-پیمایشی است. جامعه آماری پژوهش، کلیه اساتید دانشگاه آزاد اسلامی مشهد به تعداد 243 نفر می‌باشد که تعداد 149 نفر از ایشان بر اساس فرمول کوکران و با روش نمونه‌گیری تصادفی ساده، انتخاب شدند. به‌ ‌منظور گردآوری داده‌ها از پرسش‌نامه‌های استاندارد رفتار شهروندی سازمانی شارما و جین (2014)، تعهد شغلی کارسون و بدیان (1994) و رشد شغلی ونگ و شی (2011) استفاده گردید. روایی پرسش‌نامه‌ها با روش روایی محتوایی و پایایی آن‌ها با محاسبه ضریب آلفای کرونباخ تأیید گشت. میزان آلفای کرونباخ رشد شغلی، رفتار شهروندی سازمانی و تعهد شغلی به ترتیب 0/932، 0/936 و 0/90 محاسبه گردید. تجزیه‌وتحلیل داده‌‌ها با استفاده از نرم‌افزار Amos و با روش معادلات ساختاری انجام شد. نتایج پژوهش نشان داد رشد شغلی و تعهد سازمانی، تأثیر مثبت و معناداری بر رفتار شهروندی سازمانی دارند. همچنین نقش میانجی تعهد سازمانی در ارتباط بین رشد شغلی و رفتار شهروندی سازمانی، تأیید گشت. به عبارتی رشد شغلی سازمانی از طریق افزایش تعهد سازمانی، باعث افزایش رفتار شهروندی سازمانی می‌گردد.

کلیدواژه‌ها

موضوعات