نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 استادیار، گروه روان‌شناسی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران جنوب، تهران، ایران.

2 کارشناسی ارشد روانشناسی عمومی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران جنوب، تهران، ایران.

چکیده

پژوهش حاضر با هدف تعیین نقش واسطه­ای حمایت اجتماعی در رابطه کمال‌گرایی و خودکارآمدی اجتماعی به ‌منظور شناسایی سطح خودکارآمدی اجتماعی و کمال­گرایی در کارمندان زن سازمان فرهنگی هنری شهرداری تهران و امکان دستیابی به راهکارهای مؤثر جهت ارتقای سطح خودکارآمدی اجتماعی و کمال­گرایی مثبت انجام شد. روش پژوهش، توصیفی از نوع همبستگی بود. نمونه به روش نمونه‌گیری خوشه‌ای و در دسترس و با حجم 270 زن با شرط حداقل یک سال سابقه کار تعیین شد. شرکت­کنندگان، مقیاس خودکارآمدی اجتمـاعی اسـمیت و بتـز (2000)، مقیاس کمال‌گرایی مثبت و منفی تریشورت و همکاران (1995) و مقیاس ارزیابی حمایت اجتماعی واوکس و همکاران (1986) را تکمیل کردند. نتایج تحلیل مسیر نشان داد که بین کمال­گرایی مثبت و خودکارآمدی اجتماعی، رابطه مثبت و معنادار و بین کمال­گرایی منفی و خودکارآمدی اجتماعی، رابطه منفی معنادار وجود دارد. افزون بر آن، کمال­گرایی مثبت، اثر مستقیم بر حمایت اجتماعی و کمال­گرایی منفی، اثر غیرمستقیم بر آن داشته و حمایت اجتماعی، اثر مستقیم بر خودکارآمدی داشت.

کلیدواژه‌ها

موضوعات