نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 دانشجوی کارشناسی ارشد مدیریت کسب‌وکار-مالی، موسسه آموزش عالی فیض کاشانی، کاشان، ایران

2 عضو هیئت‌علمی، گروه آموزشی مدیریت مالی، دانشگاه فنی و حرفه‌ای کاشان، کاشان، ایران

3 دکتری مدیریت منابع انسانی، دانشگاه تهران، تهران، ایران.

چکیده

  مدیران شرکت‌­ها بر این باورند که تنها افزایش حقوق و دستمزد موجب رضایت شغلی کارکنان می­شود و از تأثیر راهبردهای جبران خدمات بر رضایت شغلی که موجب بهبود کارایی عملکرد کارکنان می­شود، غافلند. هدف از این پژوهش، یافتن تأثیر راهبردهای جبران خدمات  (شامل حقوق و دستمزد، پاداش­ها و مزایا) بر رضایت شغلی در بین کارمندان شرکت خصوصی می‌باشد. بر اساس نتایج آزمون­های مقایسه میانگین دو پرسشنامه، آزمون واریانس و آزمون لوین وجود رابطه بین دو مؤلفه و تأثیر آن­ها و همچنین تأثیر خرده مقیاس­های راهبردهای جبران خدمات  بر رضایت شغلی با آزمون رگرسیون چند متغیره به روش Enter مورد ارزیابی قرار گرفت. در این بررسی، نگرش 84 نفر از جامعه 100 نفری کارکنان این شرکت، مورد سنجش قرار گرفت. به این منظور، از پرسشنامه­ی مدل جامع راهبردهای جبران خدمات استفاده شد. این پرسشنامه شامل هفت بعد است که چهار بعد آن در ارتباط با رضایت از پرداخت (سطح، ساختار، افزایش و روش­های پرداخت متغیر) و سه بعد دیگر در ارتباط با مزایا (سطح، تعیین و  مدیریت مزایا) می‌باشد. همچنین پرسشنامه رضایت شغلی شامل پنج خرده مقیاس سیستم پرداخت، نوع شغل، فرصت­های پیشرفت، جوسازمانی، روش رهبری و شرایط فیزیکی می­باشد. نتایج نشان داد راهبردهای جبران خدمات  بر رضایت شغلی تأثیر مثبت دارد و همچنین در بین خرده مقیاس­ها  تنها با افزایش دو متغیر ساختار پرداخت و پرداخت متغیر، رضایت شغلی کارمندان بیشتر می‌شود که تأثیر پرداخت متغیر بیشتر است و دیگر خرده مقیاس­ها با رضایت شغلی رابطه­ایی ندارند

کلیدواژه‌ها