نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 استادیار گروه مدیریت آموزشی، واحد نکا، دانشگاه آزاد اسلامی، نکا، ایران

2 کارشناسی ارشد مدیریت آموزشی، واحد نکا، دانشگاه آزاد اسلامی، نکا، ایران

چکیده

فرسودگی تحصیلی با پیدایش نگرش، رفتار و احساسات منفی در مقابل فشارهای روانی مرتبط با تحصیل در دانش‌آموزان بروز می‌کند و ازجمله عواملی است ‌که به شکل منفی، عملکرد تحصیلی آنان را تحت تأثیر قرار می‌دهد. هدف از مطالعه حاضر بررسی رابطه بین حمایت تحصیلی و فرسودگی تحصیلی با نقش میانجی سازگاری دانش‌آموزان با مدرسه بوده است. روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی و از نوع مطالعات کاربردی است. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه دانش‌آموزان دختر مقطع متوسطه دوم شهر بهشهر در سال تحصیلی 99-98 به تعداد 2163 نفر بوده است. نمونه آماری به تعداد 327 نفر و با استفاده از جدول کرجسی و مورگان و به شیوه نمونه‌گیری تصادفی طبقه‌ای برحسب پایه تحصیلی انتخاب شدند. جهت جمع‌آوری داده‌ها از سه پرسش‌نامه‏ استاندارد حمایت تحصیلی ساندز و پلانکت (2005)، فرسودگی تحصیلی ماسلاخ (2001) و سازگاری دانش‌آموزان با مدرسه سینها و سینگ (1993) استفاده‌شده است. به‌منظور تحلیل داده‌های حاصله، از مدل‌یابی معادلات ساختاری با کمک روش حداقل مربعات جزئی با استفاده از نرم‌افزار آماری پی ال اس استفاده شد. نتایج پژوهش نشان داد که بین حمایت تحصیلی و سازگاری دانش‌آموزان با مدرسه با فرسودگی تحصیلی رابطه معناداری وجود دارد و مقدار 5/45 درصد از حمایت تحصیلی و 4/48 درصد از سازگاری دانش‌آموزان با مدرسه توسط فرسودگی تحصیلی تبیین می‌شود و سازگاری دانش‌آموزان با مدرسه اثر میانجی بر رابطه بین حمایت تحصیلی و فرسودگی تحصیلی را دارد؛ بنابراین می‌توان نتیجه گرفت که با تقویت حمایت تحصیلی و بهبود سازگاری دانش‌آموزان با مدرسه می‌توان فرسودگی تحصیلی در دانش‌آموزان را کاهش داد.

کلیدواژه‌ها