نوع مقاله : مقاله پژوهشی
نویسندگان
1 دانشگاه علوم تحقیقات
2 دانشگاه آزاد رودهن
چکیده
در عصر جهانی شدن و پیشرفت سریع فن آوری، سرمایه انسانی به عنوان مهمتـرین سـرمایه‌ی سازمانها قلمداد شده است. در واقع از آنجا که نیروی انسانی هر سازمان به- عنوان مهمترین منبع راهبردی در رسیدن به اهداف سازمانی نقش مهمی را ایفا نمـوده و نیـروی محرکه سازمان محسوب می شود، تصورات و نگرش های آنـان بـه شغلـشان در حیـات، کـارایی و اثربخشی سازمان اثرگذار است. نگرش کلی انسانها به شغلشان عینیت بخـش پدیـدهای رفتـاری است که در کتابهای مدیریت بر آن "خشنودی شغلی" و "رضایت شـغلی" نـام نهـاده انـد. در واقع رضـایت شـغلی یکـی از عوامـل بسـیار مهـم در موفقیـت شغلی است، زیرا باعـث افـزایش کـارایی و نیـز احسـاس رضـایت فـردی مـی گـردد. یافته های پژوهشگران حوزه سازمانی و مدیریت، حاکی از آن است که علاوه بر عوامل سازمانی و محیطی، عوامل فردی نیز بر رضایت شغلی اثرگذار است که یکی از این عوامل فردی خودتنظیمی هیجانی می باشد. بنابراین هدف اصلی این پژوهش پیش بینی رضایت شغلی بر اساس خودتنظیمی هیجانی در میان کارکنان ستادی یک بانک تجاری بود که بررسی این موضوع از طریق تحلیل رگرسیون صورت گرفت و نتایج تحقیق نشان داد که خودتنظیمی هیجانی سهم بسزایی در پیش بینی رضایت شغلی کارکنان دارد.
کلیدواژه‌ها
)