نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 استادیار مجتمع آموزش عالی سراوان، مجتمع آموزش عالی سراوان، سیستان و بلوچستان، ایران

2 کارشناس شرکت مادر تخصصی خدمات کشاورزی، ایران

3 دانشجوی دکتری مدیریت مالی دانشگاه آزاد اسلامی واحد اراک، ایران

چکیده

در دنیای امروز، مشارکت کارکنان در سازمان یکی از پیش­شرط­های مهم توسعه سازمانی محسوب می­شود. عواملی موجب می­گردد تا کارکنان مشارکت چندانی در بیان نظرات خود در سازمان­ها نداشته باشند و سکوت پیشه کنند. این مسأله به بحران سکوت سازمانی منتهی می­شود. این تحقیق با هدف شناسایی، اولویت­بندی و تحلیل مؤلفه­های تأثیرگذار بر سکوت سازمانی در وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی به انجام رسیده است. بدین منظور، با توجه به پیشینه پژوهش، مدلی مفهومی برای تبیین روابط میان متغیرهای پژوهش مورد سنجش قرار گرفت. این تحقیق، توصیفی-همبستگی و از نظر هدف، از نوع کاربردی است. کلیه مدیران وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی در سطوح عالی، میانی و اجرایی، جامعه آماری این تحقیق را تشکیل دادند که برابر با 424 نفر هستند. حجم نمونه شامل 206 نفر است که بر اساس فرمول برآورد میانگین یک صفت کمی و با استفاده از روش نمونه­گیری طبقه­ای با انتساب متناسب انتخاب شده­اند. برای جمع­آوری اطلاعات، از پرسشنامه­ای محقق­ساخته استفاده شده است. روایی محتوایی پرسشنامه توسط پنلی از صاحبنظران تأیید شد و پایایی پرسشنامه­ها نیز با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ 81/0 مورد تأیید قرار گرفت. داده­های جمع­آوری شده توسط نرم­افزار Spss/Win 20مورد محاسبه قرار گرفت. برای آزمون فرضیه­ها از تکنیک تحلیل عاملی اکتشافی استفاده شده است. یافته­های پژوهش حاکی از آن است که مؤلفه­های سازمانی- مدیریتی، رفتاری و ارتباطی- تعاملی به­ترتیب به­عنوان مهم­ترین عوامل تأثیرگذار در تبیین سکوت سازمانی کارکنان هستند.

کلیدواژه‌ها