نوع مقاله : مقاله پژوهشی
نویسندگان
1 دانشجوی دکتری مدیریت فرهنگی، دانشکده مدیریت، واحد تهران جنوب دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران.
2 استادیار، دانشکده مدیریت، واحد خوراسگان دانشگاه آزاد اسلامی، اصفهان، ایران.
3 دانش‌آموخته دکتری مدیریت صنعتی، دانشکده مدیریت، دانشگاه نور هدایت شهرکرد، شهرکرد، ایران.
4 دانش‌آموخته دکتری مدیریت فرهنگی، مدرس دانشگاه جامع علمی کاربردی مرکز هرند، هرند، ایران
چکیده
امروزه، رفتار و سبک رهبری تحول‌آفرین با در نظر گرفتن رضایت شغلی در درون سازمان به عنوان عامل ایجاد انگیزه تغییر سازمانی، تأثیر به‌سزایی بر نوع نیازها و آگاهی کارکنان دارد. همچنین از متغیرهای تأثیرگذار در بهبود عملکرد و بقای سازمان‌ها، خلاقیت و یادگیری است. لذا هدف این پژوهش، بررسی تأثیر رهبری تحول‌گرا بر نگرش به تغییر با نقش میانجی نوآوری سازمانی و یادگیری سازمانی بود. پژوهش حاضر از نظر هدف، کاربردی و از نظر نحوه گردآوری اطلاعات، توصیفی از نوع همبستگی است. جامعه آماری پژوهش حاضر را کلیه اعضای هیأت علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران جنوب به تعداد 554 نفر تشکیل دادند که از طریق فرمول نمونه‌گیری کوکران تعداد 226 نفر به عنوان نمونه از طریق روش نمونه‌گیری طبقه متناسب با حجم انتخاب شدند. تجزیه و تحلیل داده‌ها در سطح استنباطی مشتمل بر مدل‌سازی معادلات ساختاری انجام گرفت. نتایج پژوهش نشان داد که رهبری تحول‌گرا از طریق یادگیری سازمانی بر نگرش به تغییر، تأثیر مثبت و معناداری دارد که ضریب این تأثیر 0/44 است و از طریق نوآوری سازمانی بر نگرش به تغییر، تأثیر مثبت و معناداری دارد که ضریب این تأثیر 0/55 است. همچنین تأثیر مستقیم بر نگرش به تغییر، تأثیر مثبت و معناداری دارد که ضریب این تأثیر 0/66 است.
کلیدواژه‌ها
)