نوع مقاله : مقاله پژوهشی
نویسندگان
1 دانشجوی دکتری رشته مدیریت بازرگانی گرایش رفتار سازمانی و مدیریت منابع انسانی، دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایران.
2 دانشیار، گروه مدیریت بازرگانی دانشکده علوم انسانی دانشگاه گیلان، رشت، ایران.
چکیده
ترک خدمت کارکنان باتجربه و برخوردار از مهارت‌ها و توانائی‌های بالا می‌تواند برای سازمان بسیار هزینه‌ساز باشد. بنابراین، شناسایی عوامل مؤثری که می‌تواند تمایل به ترک شغل کارکنان را کاهش دهد، اهمیت فراوانی دارد. هدف از انجام این پژوهش بررسی تأثیر سرمایه روانشناختی و جو ارائه خدمات به کارکنان در تمایل به ترک شغل با توجه به نقش میانجی‌گری اشتیاق و رضایت شغلی بوده است. پژوهش حاضر از لحاظ جهت‌گیری و هدف پژوهش کاربردی و توصیفی، از لحاظ استراتژی‌های پژوهش پیمایشی و از لحاظ ماهیت همبستگی می‌باشد. در این پژوهش از ابزار پرسشنامه برای گردآوری داده‌ها استفاده شده است. جامعه آماری این پژوهش کارکنان دانشگاه گیلان بوده و شیوه نمونه گیری به صورت غیر احتمالی در دسترس است که با استفاده از فرمول کوکران 283 نفر انتخاب شدند. جهت آزمون فرضیه‌های تحقیق از روش مدل‌سازی معادلات ساختاری با استفاده از نرم‌افزار اسمارت پی ال اس استفاده شد. یافته‌های پژوهش نشان داد جو ارائه خدمات و سرمایه روانشناختی بر اشتیاق شغلی تأثیر مثبت و معناداری دارد. همچنین اشتیاق شغلی بر رضایت شغلی تأثیر مثبت و معنادار و بر تمایل به ترک خدمات تأثیر منفی و معناداری دارد. رضایت شغلی نیز بر تمایل به ترک خدمت تأثیر منفی و معنادار دارد. نقش میانجی‌گری اشتیاق شغلی و رضایت شغلی نیز تائید گردید. مدیران سازمان‌ها می‌توانند با تقویت عوامل تأثیرگذار بر اشتیاق شغلی از جمله جو ارائه خدمات و سرمایه روانشناختی، میزان تمایل به ترک خدمت کارکنان را کاهش دهند.
کلیدواژه‌ها
موضوعات
)