نوع مقاله : مقاله پژوهشی
نویسندگان
پردیس فارابی دانشگاه تهران
چکیده
در دهه اخیر، سازمان‌ها دریافته‌اند که برای دستیابی به مزیت رقابتی پایدار و اثربخش، نیروی انسانی از بیشترین اهمیت برخوردار است. در دنیایی که دانش و ارتباط با مشتریان و اربابان‌رجوع بیش‌ازپیش اهمیت یافته است سرمایه انسانی -که نشان‌دهنده میزان دانش، مهارت‌های فنی، خلاقیت، و تجربه سازمان است- اهمیت فزاینده‌ای می‌یابد و نه به منزله دارایی‌های هزینه‌بر بلکه به منزله دارایی‌های مولد تلقی می‌شود. پژوهش حاضر به بررسی تأثیر جو سازمانی در سرمایه انسانی با میانجی‌گری سرمایه اجتماعی می‌پردازد که از نظر هدف، کاربردی و از نظر نحوه اجرا، توصیفی-همبستگی است که در آن از ابزار پرسش‌نامه برای جمع‌آوری داده‌ها استفاده شده است. جامعه آماری پژوهش، 400 نفر از کارکنان مرکز خدمات حوزه علمیه استان قم است که بر اساس جدول مورگان و روش نمونه‌گیری تصادفی ساده، تعدادِ نمونه 196 نفر شد. پایایی و روایی ابزار با محاسبه آلفای کرونباخ، پایایی ترکیبی و میانگین واریانسِ تبیین‌شده، ارزیابی و تأیید شد و روایی محتوایی پرسش‌نامه‌ها را نیز استادان و خبرگان آشنا به موضوع تأیید کردند. مدل مفهومی پژوهش با روش حداقل مربعات جزئی با به‌کارگیری نرم‌افزار Smart PLS آزموده شد. نتایج نشان می‌دهد که جو سازمانی در سرمایه‌های اجتماعی و انسانی، و سرمایه اجتماعی به سهم خود در سرمایه انسانی اثر دارد.
کلیدواژه‌ها
)