حامد حیدری؛ محمد یزدانی زیارت
دوره 2، شماره 2 ، مهر 1395، ، صفحه 103-130
چکیده
امروزه سازمانهای موفق به کارکنانی نیاز دارند که از سلامت روانی زیادی برخوردار باشند. توانمندسازی ساختاری، یکی از عواملی است که نقش مهمی در این امر دارد؛ لذا در این تحقیق سعی شده است تأثیر توانمندسازی ساختاری در یکی از ملاکهای سنجش سلامت روانی کارکنان یعنی تنیدگی شغلی بررسی شود. تحقیق حاضر، کاربردی و با توجه به ماهیت موضوع و اهداف ...
بیشتر
امروزه سازمانهای موفق به کارکنانی نیاز دارند که از سلامت روانی زیادی برخوردار باشند. توانمندسازی ساختاری، یکی از عواملی است که نقش مهمی در این امر دارد؛ لذا در این تحقیق سعی شده است تأثیر توانمندسازی ساختاری در یکی از ملاکهای سنجش سلامت روانی کارکنان یعنی تنیدگی شغلی بررسی شود. تحقیق حاضر، کاربردی و با توجه به ماهیت موضوع و اهداف آن، از نوع توصیفی-همبستگی است. جامعه آماری تحقیق، تمامی کارکنان ادارهکل تعاون، کار و رفاه اجتماعی استان قم در سال 1395 هستند که به علت محدود بودن جامعه آماری، با روش سرشماری همه آنها انتخاب شدند. ابزار جمعآوری دادهها دو پرسشنامه استاندارد توانمندسازی ساختاری کانتر و تنیدگی شغلی رندلوف و بلکبرن است که پایایی آنها با محاسبه آلفای کرونباخ و روایی آنها طبق نظر چند نفر از استادان خبره تأیید شد. دادههای پژوهش با استفاده از آزمونهای همبستگی پیرسون، تحلیل رگرسیون خطی ساده، مقایسه میانگین جامعه آماری و آزمون فریدمن، تجزیهوتحلیل شد. نتایج نشان داد تمام ابعاد توانمندسازی ساختاری -شامل فرصت یادگیری، برخورداری از حمایت، دسترس به منابع، دسترس به اطلاعات، قدرت غیررسمی و قدرت رسمی- در کاهش تنیدگی شغلی مؤثر هستند؛ و میزان توانمندسازی ساختاری و تنیدگی شغلی کارکنان، متوسط است.