نوع مقاله : مقاله پژوهشی
نویسندگان
1 استادیار، گروه مدیریت، دانشکده علوم انسانی، واحد بجنورد دانشگاه آزاد اسلامی، بجنورد، ایران،
2 دانشجوی دکتری مدیریت دولتی گرایش منابع انسانی، دانشکده علوم انسانی، واحد بجنورد دانشگاه آزاد اسلامی، بجنورد، ایران.
3 دانشجوی دکتری مدیریت دولتی گرایش رفتار سازمانی، دانشکده مدیریت و حسابداری، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران.
چکیده
کمبود پرستار و نرخ بالای ترک شغل آن‌ها، همچنان یکی از مهم‌ترین مسائل سازمان‌های متولی بهداشت و درمان است. یکی از دلایل مهم آن، سکون و عدم پیشرفت شغلی و حرفه‌ای پرستاران است. بر این اساس، پژوهش حاضر با هدف بررسی تأثیر فلات‌زدگی سلسله‌مراتبی بر قصد ترک شغل با نقش تعدیل‌کننده جنبه تناسب شغل-شاغل صورت پذیرفت. این پژوهش از نظر هدف، کاربردی و از نظر روش و ماهیت، توصیفی از نوع همبستگی است. جامعه آماری پژوهش شامل 1132 پرستار رسمی، پیمانی و قراردادی بیمارستان امام رضا (ع) مشهد مقدس است. برای تعیین حجم نمونه از فرمول کوکران استفاده شد. بر این اساس، تعداد ۲۸۷ نفر به روش نمونه‌گیری تصادفی ساده انتخاب شدند. به منظور گردآوری داده‌های پژوهش از پرسش‌نامه فلات‌زدگی سلسله‌مراتبی حسین و شیرازی (2018)، پرسش‌نامه تناسب شغل-شاغل عبدالحمید و همکاران (2017) و قصد ترک شغل ممون و همکاران (2014) استفاده شد. برای سنجش روایی از روایی محتوا و جهت سنجش پایایی از ضریب آلفای کرونباخ استفاده شد. تجزیه و تحلیل داده‌ها با نرم‌افزار SPSS24 انجام گرفت. نتایج پژوهش، بیانگر تأثیر مثبت و معنادار فلات‌زدگی سلسله‌مراتبی بر قصد ترک شغل بود. از طرفی، نتایج نشان داد که جنبه‌های تناسب شغل-شاغل، رابطه بین فلات‌زدگی سلسله‌مراتبی و قصد ترک شغل را تعدیل نمی‌نمایند.
کلیدواژه‌ها
موضوعات
)