حسن نوروزی زیارت؛ بهرنگ اسماعیلی شاد
دوره 7، شماره 1 ، بهار و تابستان 1400، ، صفحه 145-170
چکیده
مدیران در عصر کنونی برای آن‌که بتوانند نقش خویش را به انجام برسانند، باید بکوشند روحی جدید در خود پدید آورند. این روح، آن‌ها را از دنیای ماشینی تقلیل‌گرا به مجموعه مهارتهای جدیدی رهنمون می‌کند که ...
بیشتر
مدیران در عصر کنونی برای آن‌که بتوانند نقش خویش را به انجام برسانند، باید بکوشند روحی جدید در خود پدید آورند. این روح، آن‌ها را از دنیای ماشینی تقلیل‌گرا به مجموعه مهارتهای جدیدی رهنمون می‌کند که بر اساس پیچیدگی‌های عصر کوانتوم استوار است. هدف پژوهش، تبیین رابطه مهارتهای کوانتومی با سبک‌های مقابله با استرس می‌باشد. روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی و ازنظر هدف، کاربردی است. جامعه آماری شامل کارکنان سازمان صنعت، معدن و تجارت خراسان شمالی به تعداد 170 نفر بود و به روش نمونهگیری تصادفی ساده با استفاده از فرمول کوکران، 118 نفر انتخاب شدند. جهت سنجش مهارتهای کوانتومی از پرسشنامه محقق ساخته و برای سنجش سبک‌های مقابله با استرس از پرسشنامه اندلر و پارکر (1990) استفاده شد. پرسشنامهها دارای روایی صوری و سازه بوده و آلفای کرونباخ پایایی پرسشنامهها برای مهارتهای کوانتومی 93/0 و سبک‌های مقابله با استرس 92/0 بود. جهت تجزیه‌وتحلیل دادهها از نرمافزار Spss17 و Amos استفاده شد. یافتهها نشان داد مهارتهای کوانتومی بیشترین تأثیر را بر سبک مقابله مسئله‌مدار (56/0) و کمترین تأثیر را بر سبک مقابله اجتنابی (39/0) دارد. نتایج حاصل از رگرسیون نشان داد که اعتماد کوانتومی دارای بیشترین ضریب تأثیر (56/0) و احساس کوانتومی دارای کمترین ضریب تأثیر (39/0) بر سبک‌های مقابله با استرس بودند. نتایج حاکی از آن بود که مهارتهای کوانتومی بر سبک‌های مقابله با استرس تأثیرگذار است و قدرت پیش‌بینی و تبیین سبک‌های مقابله را دارا می‌باشد.
