هدف از پژوهش حاضر، تبیین نقش شوخ‌طبعی مدیران بر خلاقیت با بررسی نقش میانجی رفتار سازمانی مثبت گرای کارکنان ادارات ورزش و جوانان استان کرمانشاه بود. جامعه آماری این پژوهش را کلیه کارکنان ادارات ورزش و جوانان استان کرمانشاه تشکیل دادند (228=N) که برای تعیین نمونه آماری با استفاده از جدول مورگان تعداد 169 نفر به عنوان نمونه به روش نمونه‌گیری ...
بیشتر
هدف از پژوهش حاضر، تبیین نقش شوخ‌طبعی مدیران بر خلاقیت با بررسی نقش میانجی رفتار سازمانی مثبت گرای کارکنان ادارات ورزش و جوانان استان کرمانشاه بود. جامعه آماری این پژوهش را کلیه کارکنان ادارات ورزش و جوانان استان کرمانشاه تشکیل دادند (228=N) که برای تعیین نمونه آماری با استفاده از جدول مورگان تعداد 169 نفر به عنوان نمونه به روش نمونه‌گیری تصادفی خوشه‌ای، انتخاب شدند. برای گردآوری داده ها از پرسشنامه های شوخ‌طبعی (خشوعی و همکاران، 1388)، رفتار سازمانی مثبت‌گرا (لوتانز، 2007) و خلاقیت کارکنان (سرمد و همکاران، 1390) استفاده گردید و پایایی آنها در یک مطالعه مقدماتی به ترتیب (84/0، 73/0، 70/0) به دست آمد. داده‌ها به کمک روش‌های آماری همبستگی پیرسون، آزمون سوبل و مدل سازی معادلات ساختاری تحلیل شد. نتایج نشان داد که شوخ طبعی مدیران بر رفتار سازمانی مثبت گرا و خلاقیت کارکنان تأثیر مستقیم و معناداری دارد. همچنین رفتار سازمانی مثبت گرا نیز اثری مثبت و مستقیم بر خلاقیت کارکنان داشته است. یافته ها بیانگر اهمیت نقش شوخ طبعی و رفتار سازمانی مثبت‌گرا بر خلاقیت کارکنان است. بنابراین پیشنهاد می شود که مسئولین ادارات ورزش و جوانان جهت ایجاد و تقویت خلاقیت کارکنان، از برنامه های افزایش شوخ طبعی و رفتار سازمانی مثبت گرا استفاده نمایند.
هدف مقاله حاضر مطالعه تأثیر جو سازمانی نوآورانه و اشتیاق شغلی بر کارآفرینی سازمانی بود. جامعه آماری پژوهش همه کارکنان اداره ورزش و جوانان استان کرمانشاه بود. به روش نمونه‌گیری تصادفی 261 نفر انتخاب شدند. برای گردآوری داده‌ها، پرسشنامه جو سازمانی نوآورانه آمابیل (1996)، اشتیاق شغلی سلانو و شوفیلی (2010) و کارآفرینی سازمانی آنتونیک و هیسریچ ...
بیشتر
هدف مقاله حاضر مطالعه تأثیر جو سازمانی نوآورانه و اشتیاق شغلی بر کارآفرینی سازمانی بود. جامعه آماری پژوهش همه کارکنان اداره ورزش و جوانان استان کرمانشاه بود. به روش نمونه‌گیری تصادفی 261 نفر انتخاب شدند. برای گردآوری داده‌ها، پرسشنامه جو سازمانی نوآورانه آمابیل (1996)، اشتیاق شغلی سلانو و شوفیلی (2010) و کارآفرینی سازمانی آنتونیک و هیسریچ (2001) بهکا رگفته شد. برای تحلیل داده‌ها مدل معادلات ساختاری بهکار گرفته شد. یافتههای پژوهش حاکی از آن بود که ضریب مسیر بین جو سازمانی نوآورانه و کارآفرینی سازمانی برابر با 29/0، بین جو سازمانی نوآورانه و اشتیاق شغلی برابر با 87/0 و اشتیاق شغلی و کارآفرینی سازمانی برابر با 68/0 به دست آمد. بنابراین، همه فرضیههای پژوهش تأیید شد. کارآفرینی سازمانی پدیدهای پیجیده و چندبُعدی است و تحت تأثیر عوامل مختلفی قرار دارد. بنابراین، نهادینهکردن و بهکارگرفتن آن در سازمانها مستلزم رویکردی واقعگرایانه و بلندمدت است.